ROBOSKÎ ADALET BEKLİYOR!

Şırnak’ın Qileban (Uludere) ilçesi Bujeh (Gülyazı) ve Roboskî ( Ortasu ) köylerinden Irak’a “Sınır Ticareti” için gitmiş ve köylerine dönmekte olan sivillerin üzerine 28.12.2011 tarihinde henüz sınırın Irak tarafında iken Türkiye Silahlı Kuvvetlerine ait savaş uçakları tarafından bomba yağdırılmış bombalama sonucu 34 can toprağa, can’ların evlerine ise ateş düşmüştü!

Türkiye Medyası, haber değeri tartışmasız olan bu acı olayı 12 saat gibi uzun bir süre görmezden geldi. Bunu haber olarak aktarmak isteyenler de reji odasından yapılan müdahalelerle engellendi! Resmî açıklamalar gelmeye başladığında ise haber ajansları bu katliamı “Irak Sınırındaki Olay” şeklinde vererek “öldürülenler”i önemsizleştirmeye çalıştı. Sonraki günlerde yapılan tartışmalar; “ölenler kaçakçı mı, –PKK militanı mı?” “olay kaza mı, ihmal mi, tuzak mı?” başlıklarından öteye geçmedi, sanki 34 insan aynı anda kalp krizi geçirerek kendiliğinden ölmüşlerdi!

Otopsi tutanaklarına yanlış geçen isimler, sadece istatistiksel bilgilerle verilen haberler, aileleri ve duyarlı kesimleri derinden yaraladı. Bu katliamdan sorumlu olan askeri ve sivil bürokratlar adalet önüne çıkarılamadığı gibi siyasi sorumlular da ödevlerini yerine getirmeyerek ve acılı ailelere verilecek tazminatı gündeme taşıyarak kamuoyunda olayın üzerinin örtülmeye çalışıldığı kanaatini uyandırdılar.

Katliamın üzerinden tam 50 (elli) gün geçti. Yetkililerin duyarsızlığı ve soruşturmanın yavaş yürümesi herkeste adalete olan güveni zayıflattı.

Aynı süreçte yanı başımızda Suriye devletinin sivillere yönelik fiillerini kınayan ve sivillere yönelik hiçbir saldırının kabullenilemeyeceğini ifade eden hükümet yetkilileri, kendi ülkelerinde kendi ordusuna ait savaş uçaklarıyla öldürülen sivillerin ailelerinden özür dilemek yerine saldırıda gösterdikleri başarı nedeniyle Genelkurmay Başkanı’na TEŞEKKÜR ederek toplumun adalet beklentilerini katlettiler.

Aileler konuştu, taleplerini dile getirdi ancak karşılık bulmadı. Vicdanlar isyan etti duyan olmadı. Sınırların anlamsızlığını haykırdı orada yaşayanlar. “Biz on yıllardır gidip geliriz” dediler. “Herkes bunu bilir” dediler. Duyan olmadı.

Şimdi herkesin olanları bilmeye hakkı var. Orada herkesin bir hikâyesi var. Roboskî’de adalet inşa edilmezse geleceğin karanlık olduğunu görmeye herkesin ihtiyacı var.

Şimdi hep birlikte “Adalet” diye haykırma zamanıdır.

“ROBOSKÎ İÇİN ADALET PLATFORMU” olarak; “Roboskî’de Adalet vuku bulana kadar” mücadelemizi sürdüreceğimizin kamuoyu ve yetkililerce bilinmesini isteriz.

ROBOSKİYE ADALET PLATFORMU
SINIRLARA İNAT ADALET!
MAZLUMDER
İHD
ESHİD
BAŞKENT KADIN PLATFORMU


SERHAT ENCÜ'NÜN MEKTUBU:

RAKAM DEĞİL, “İNSAN”IM! BENİM DE BİR HİKAYEM VAR!!!

Ben Serhat Encü'yüm;

Annesinin güvercini, Mervan'ın Keko'suyum.
Çocukların erken büyüdüğü bir coğrafyada dokuz çocuklu bir ailenin üçüncü erkeğiyim...

Lise 1'e kadar güç-bela getirebildiğim okulu, üniversitede okuyan ağabeylerime harçlık gönderebilmek için bıraktım.

Ben "kaçak"tan dönünceye kadar uyku girmezdi gözlerine annemin; dua ederdi "güvercinime bir şey olmasın" diye... Onu uyumamış görünce teselli ederdim, "Bir şey olmaz anne, korkma! Hem bir şey olsa bile en sevdiğim arkadaşlarımlayım" derdim.

Hem en iyi arkadaşım Celal de benimleydi, ertesi gün halı saha maçımız vardı. Yaşamı, uğrunda ölecek kadar çok seviyorduk, ölmeseydik ne iyiydi!

Sevmeyi yeni öğrenmiştim, "annemin tandır ekmeğinin buğusu gibi..." şiirler biriktiriyordum. Onu görünce "Roboskî'nin buz gibi suyunu içmişçesine serinliyordu ateş yüreğim!"

Sevinçlerim, öfkelerim vardı benim; Cimbom'un Fener'i yendiği akşamın sabahında Fenerli arkadaşlara caka satmıştım misal, Van depreminde açığa çıkan ırkçı zihniyeti kendimce protesto etmiştim...

Şekerden hayallerim vardı benim, bombaladılar!

Kaç parçaya savrulduğunu kimse bilemeyecek! Benim kaç parça olduğumu bilmedikleri gibi...

Annem güvercininin acısını dindirecek merhem bulamaz, sorarsa siz ona şöyle deyin: O güzel insanlar, o güzel katırlarla gittiler, dönmediler...
...
Belki kızacaksınız ama bir çift sözüm var;

Eğer beni öldüren bombalar ADALET’İ de öldürmediyse,
ADALET talep ediyorum…..
Herkesin hakkı değil mi Adalet?

YOKSA
O kocaman, pahalı bombalarınızı beni öldürmekte harcadığınız için
Devletten ÖZÜR,
Hedefi şaşırmayıp beni öldürdüğü için; Genelkurmaya TEŞEKKÜR mü etmeliyim!?
 

FAALİYET BİLGİLERİKategori Adı Basın AçıklamalarıTarih 2012-02-20
Okunma Sayısı : 1008
Şube ve Temsilcilerimiz
istanbul
İnsan Hakları ve Mazlumlar İçin Dayanışma Derneği - MAZLUMDER İSTANBUL ŞUBESİ
Adres: Molla Gürani Mh. Şehit Pilot Mahmut Nedim Sk. No: 5 Kat: 4 Fatih / İSTANBUL (Aksaray Metro Durağı B Kapısı Karşısı)
E-posta: mazlumder[a]gmail.com | Telefon: +90 (212) 526 2440 | Faks: +90 (212) 526 2438

Ziyaretçi Sayımız : 4643096